تفاوت و نحوه انجام آنژیوگرافی و آنژیوپلاستی
هدف از آنژیوگرافی این است که مشخص شود تنگی عروق قلب چه مقدار است. در صورت کم بودن تنگی عروق، تنها درمان دارویی نیاز است و با خوردن دارو مشکل بیمار برطرف می‌شود اگر میزان تنگی بیشتر باشد برای باز کردن این تنگی به بالن یا باز کردن با جراحی نیاز است. آنژیوگرافی در یک اتاق مخصوص انجام می‌شود، پزشک و پرستاران لباس مخصوص پوشیده و آنژیوگرافی بدون بیهوشی انجام می‌شود؛ فقط ناحیه ورود سیم در کشاله ران بی حس می‌شود. در ادامه این مطلب با ما همراه باشید تا با آنژیوگرافی و آنژیوپلاستی بیشتر آشنا شوید.
چگونگی انجام آنژیوگرافی
نحوه آنژیوگرافی بدین گونه است که پزشک، یک آنژیوکت را از قسمت کشاله ران وارد و سپس یک سیم بسیار باریک را داخل آن می کند تا به نزدیک عروق قلبی برسد سپس ماده دارویی را به آنجا تزریق می کند این ماده دارویی باعث می شود که عروق قلبی کاملا مشخص شود.
سپس از قلب بیمار عکس های متعدد گرفته می شود به این صورت هر قسمت از رگ های قلبی که تنگ شده باشد در عکس ها مشخص و میزان تنگی نیز ثبت می‌شود. هنگام تزریق ماده دارویی، احساس گرگرفتگی و گرم شدن خصوصا در ناحیه سر پیش می آید که بعد از یک دقیقه برطرف می شود و طبیعی است.
بررسی عروق با کمک اشعه ایکس جهت یافتن مشکلات عروقی و انسدادهای عروقی آنژیوگرافی نام دارد. یکی از علل شایع برای انجام آنژیوگرافی، بررسی این موضوع است که آیا انسداد یا تنگ شدن عروق تداخلی با جریان خون دارد یا خیر. در آنژیوگرام پزشک یک تیوپ نازک را از طریق یک سوراخ کوچک به اندازه نوک مداد که در پوست تعبیه شده است را وارد عروق می‌کند. ضمنا برای این که عروق قابل دیدن و ثبت کردن باشد ماده حاجب تزریق می شود.
در بسیاری موارد پزشک می تواند یک رگ دچار انسداد را بدون جراحی در حین آنژیوگرافی درمان کند که این تکنیک آنژیوپلاستی نام دارد.
از کاربردهای دیگر آنژیوگرافی می توان به موارد زیر اشاره کرد:
- تشخیص تغییر شکل های غیر طبیعی عروق
- مشکلات عروقی مغزی مثل خون ریزی مغزی
- تشخیص مشکلاتی که با آزمایشات روتین دیگر مشخص نشده است.
- گاهی جراحان برای تعیین بهترین طرح درمان جراحی از آنژیوگرافی استفاده می کنند.
توجه کنید که پیاده روی ، قطع مصرف سیگار، متعادل کردن وزن و برنامه غذایی مناسب در مهار کردن بیماری های قلبی موثر است.
روش‌های انجام آنژیوپلاستی
تصلب شرایین شایعترین بیماری قلبی عروقی است که بسیاری از مراجعه کنندگان به بخش قلب بیمارستان ها به آن دچارند. به طور معمول رسوب کلسترول در دیواره داخلی رگ ها باعث تنگ شدن آن ها می‌شود و به همین دلیل مقدار خونی که در رگ ها جریان دارد کاهش و فشار خون افزایش می‌یابد که در این حالت به علت این که خون به راحتی به قلب نمی‌رسد، بیمار دچار سکته قلبی می‌شود، آنژیوپلاستی روشی است که با استفاده از یک بادکنک کوچک، رگ های باریک و یا مسدود شده گشاد می شود.
یک بادکنک به همراه یک سیم باریک، به قسمت های تنگ و باریک شده شریان فرستاده و سپس در آن جا باد می شود، بعد بادکنک از بدن بیرون کشیده می شود، هنگام عمل آنژیو پلاستی شما هیچ احساس خاصی نخواهید داشت، در صورت لزوم میتوان، عمل آنژیو پلاستی را پس از مدتی باز هم تکرار کرد.
برای اولین بار حدود 20 سال پیش از آنژیوپلاستی استفاده شد و با استفاده از آن، قسمت های باریک شده قلب و رگ های خونی گشاد و موجب افزایش جریان خون شد. در آنژیوپلاستی، هنگام باد کردن بادکنک داخل رگ اغلب رسوبات جدا شده دیواره رگ را نیز جدا می‌کنند وقتی بادکنک را خالی می کنند و از رگ بیرون می کشند، شریان همچنان گشاد باقی می ماند.
آنژیوپلاستی به چندین طریق انجام می شود که بستگی به نوع پلاک، اندازه و حالت شریان دارد. با این که استنت یک جسم خارجی محسوب می‌شود، در بسیاری از درمان های دندان پزشکی یا جراحی نیاز به آنتی بیوتیک برای جلوگیری از عفونت نمی باشد، مگر آن که پزشک معالج قبلا به صورت پیشگیرانه مصرف آنتی بیوتیک را توصیه کرده باشد.
یکی از مشکلات استنت این است که بافت هم بندی اضافی درون استنت تشکیل می‌شود که این خود باعث انسداد می‌شود. استنت های حاوی دارو، نوع جدیدی از استنت هستند که در آن ها به صورت آرام و آهسته دارو آزاد می شود که این دارو مانع تشکیل بافت هم بند است.
عمل آنژیو پلاستی معمولا به 1 روز بستری شدن در بیمارستان نیاز دارد، گاهی ممکن است که هنگام این عمل، بیمار دچار درد سینه شود و تا حدود یک تا 2 درصد هم احتمال دارد که آنژیوپلاستی باعث بسته شدن شریان کرونری شود که در چنین حالتی عمل جراحی اضطراری بایپس انجام می‌شود؛ با این حال بعد از یک هفته بیمار به وضعیت طبیعی باز می گردد.
منبع: https://mag.asanteb.com
