دلایل ایجاد عفونت گوش خارجی و روش‌های پیشگیری از آن

اصطلاح علمی Otomycosis به عفونت گوش خارجی دلالت دارد، این نوع از عفونت موجب التهاب، خشکی پوست و برخی اتفاقات تخریبی در کانال گوش خواهد شد. افرادی که احتمالا تحت تاثیر عفونت گوش خارجی قرار می‌گیرند اغلب در مناطق آب و هوایی گرمسیر زندگی می‌کنند و یا در ورزش‌های آبی شرکت می‌نمایند، نباید در رابطه با این مشکل نگران بود زیرا عفونت گوش خارجی در موارد بسیار زیاد با داروهای ضد قارچی موضعی درمان می‌شوند. در این مقاله به موضوعات مختلفی همچون علت، علائم، درمان و پیشگیری از این نوع عفونت خواهیم پرداخت.

علت‌های ایجاد عفونت گوش خارجی

به گزارش مجله پزشکی آسان طب این نوع عفونت ناشی از یک نوع قارچ بوده اما انواع مختلفی از قارچ وجود دارند که می‌توانند موجب ایجاد این نوع از عفونت شوند. افراد زیادی همواره در محیط‌ زیست با قارچ‌ها در تماس هستند و کسانی که دارای سیستم‌های ایمنی ضعیفی می‌باشند امکان دارد به سرعت دچار عفونت گوش خارجی شوند. همانطور که در ابتدا نیز گفتیم افراد ساکن در مناطق گرمسیر و مرطوب برای دچار شدن به این مشکل مستعدتر هستند اما دلیل این گفتار قابلیت رشد بسیار سریع قارچ‌ها در مناطق گفته شده می‌باشد. برخی از عوامل خطرناک که می‌توانند در ایجاد عفونت نقش داشته و تاثیرگذار باشند نیز عبارتند از:

• مشکلات ایجاد شده ناشی از به کارگیری سمعک‌ها
• شرایط مزمن پوست همانند اگزما
• داشتن دیابت نوع 1
• شرکت کردن در ورزش‌های آبی از جمله شنا
• شنا کردن در آب‌های آلوده و مشکوک

علائم مربوط به عفونت گوش خارجی

هر مشکلی ابتدا با بروز برخی علائم نمایان می‌شود و در این میان عفونت گوش خارجی هم از این قائده مستثنی نخواهد بود، نشانه‌های معمول otomycosis عبارتند از:

• کاهش سطوح شنوایی که امکان دارد با ناشنوایی اشتباه گرفته شود
• قرمز شدن گوش خارجی
• خارش، یکی از شایع‌ترین نشانه‌های عفونت‌های قارچی
• احساس درد در گوش
• وجود التهاب و تورم
• پوست پوست شدن پوست
• احساس زنگ در گوش

چگونگی و روش‌های تشخیص عفونت

باید توجه کرد که همیشه مراحل تشخیص و درمان عفونت گوش خارجی به وسیله پزشک صورت گیرد، هرگز این مورد را فراموش نکنید زیرا امکان دارد با یک تشخیص اشتباه مشکلات بیشتری برایتان ایجاد گردد. معمولا پزشکان برای داشتن تشخیص درست به بررسی سابقه پزشکی افراد روی خواهند آورد و همچنین به وسیله یک دستگاه اتوسکوپ به ارزیابی کانال داخل گوش خواهند پرداخت، علاوه بر موارد گفته شده پزشک امکان دارد یک نمونه از مایع درون گوش را خارج کرده و آن را زیر میکروسکوپ مورد بررسی قرار دهد، با اینکار آن‌ها می‌توانند به خوبی عفونت قارچی و باکتریایی را از هم تشخیص دهند.

رفتارهای مناسب برای این نوع از عفونت قارچی

پزشکان هنگامی که مشکل را دریافتند سریعا درمان‌های موردنظر را تجویز خواهند کرد، این درمان‌ها می‌توانند کرم موضعی و یا داروهای خوراکی باشند.

√ تمیز کردن: در مرحله اول پزشک باید محل عفونت را کاملا تمیز نماید، برای انجام این کار ممکن است به یک شست و شوی ساده روی بیاورند، شاید برایتان سوال باشد که این تمیز کردن چه تاثیری در روند درمان خواهد داشت، خب مشخص است که این کار موجب جذب بهتر دارو خواهد شد، دقت داشته باشید که پس از این کار گوش باید به طور کامل خشک گردد تا مانع رشد بیشتر قارچ شود اما افراد نباید گوش خود را به وسیله برخی از ابزارها تمیز نمایند چون امکان دارد وضعیت بدتر شود. برخی از داروهای موضعی نیز عبارتند از:

• استات آلومینیوم
• اسید سالیسیلیک
• آب اکسیژنه

مواد گفته شده بالا می‌توانند به روند درمان قارچ کمک کرده و همچنین موجب نفوذ بهتر داروها شوند.

√ داروهای خوراکی: داروهایی همچون ایتراکونازول ( Itraconazole ) یا وریکونازول ( Voriconazole ) اغلب برای عفونت‌های شدید و یا برای از بین بردن عوامل موضعی استفاده می‌شوند، بد نیست بدانید که برخی گونه‌های قارچ مقاوم به داروهای ضد قارچ هستند، نکته‌ای که قابل توجه است مشکلاتی بوده که این داروهای خوراکی می‌توانند برای افراد دچار بیماری کبد ایجاد نمایند. برخی از داروهای ضد درد همانند استامینوفن یا ایبوپروفن را می‌توان برای کاهش هرگونه درد جزئی به کارگیری کرد. همانگونه که از نام عفونت گوش خارجی پیداست بیماری قارچی از بیرون حمله کرده و می‌تواند به سمت داخلی گوش حرکت نماید، این نوع عفونت معمولا نیازمند درمان ضد قارچی و حتی جراحی دارد و عوارض آن اغلب در افراد دارای سیستم ایمنی ضعیف و یا دیابتی بیشتر دیده می‌شود.

روش‌های پیشگیری از عفونت گوش

اغلب اتفاقات و مشکلاتی که برای افراد ایجاد می‌گردد را می‌توان همواره با انجام برخی شیوه‌های پیشگیرانه مهار کرد، عفونت گوش خارجی نیز همانند بسیاری از مشکلات دیگر دارای شیوه‌هایی است که اگر به کار گرفته شوند قطعا اتفاق نخواهد افتاد. برخی از شیوه‌های پیشگیرانه‌ای که می‌توان از آن‌ها استفاده کرد عبارتند از:

• رها کردن مقداری از چرک گوش به دلیل داشتن خواص ضد قارچ طبیعی
• پس از شنا کردن و حمام کردن همواره گوش‌هایتان را به درستی خشک نمایید
• به هنگام شنا کردن می‌توان با استفاده از یک گوش‌بند از ورود آب جلوگیری به عمل آورد و احتمال ایجاد عفونت را تا حد زیادی کاهش داد
• از سشوار برای خشک کردن گوش‌ها استفاده نمایید، البته باید مراقب باشید که پوستتان را نسوزانید
• از خارش دادن گوش‌هایتان آن هم با شیوه‌های خشن جلوگیری به عمل آورید زیرا امکان رساندن آسیب وجود دارد و به همین دلیل می‌تواند شرایط برای ایجاد عفونت مهیا گردد
• از قرار دادن پنبه در گوش‌هایتان اجتناب کنید

چشم‌اندازی از مقاله عفونت گوش خارجی

اگر بخواهیم عفونت گوش خارجی که در اثر قارچ ایجاد می‌شود را مورد بررسی قرار دهیم می‌توان گفت که خطرناک نبوده و با درمان‌های ضد قارچی رفع خواهد شد. در صورتیکه افراد مبتلا به عفونت گوش خارجی نسبت به درمان پاسخ ندهند و یا دارای سیستم ایمنی ضعیف و همچنین دیابت یا بیماری‌های پوستی مزمن باشند می‌توان گفت که احتمال تشدید بیماری وجود دارد، یکی از نکاتی که می‌توان با در نظر گرفتن و رعایت آن مانع ایجاد عفونت در گوش شد بدون تردید خشک کردن گوش و دوری کردن از آب‌های آلوده می‌باشد، در حقیقت شنا کردن و تماس داشتن با آب‌های آلوده منبعی بسیار مهم از عفونت‌ها می‌باشد که پس از دچار گشتن به عفونت مسلما دردسرهای زیادی را می‌تواند برای افراد به وجود آورد.

منبع: https://mag.asanteb.com