نحوه انجام زنبوردرمانی، تاثیر آن در بیماری‌ها و خطرات آن

در قدیم الایام از عسل و موم برای تهیه انواع غذاها استفاده می‌شد، بعدها از نیش زنبور برای درمان انواع بیماری‌ها استفاده شد. بقراط و کنفوسیوس از جمله کسانی بودند که برای درمان بعضی از بیماری‌ها از نیش زنبور استفاده کردند. این روش درمانی پس از این که مردم نسبت به داروهای صنعتی و شیمیایی بدبین شدند مورد استقبال قرار گرفت و با رواج در اروپا و آمریکای شمالی به اوج خود رسید. با ما همراه باشید تا در این مقاله به زنبوردرمانی بپردازیم. زنبوردرمانی یکی از آپی‌تراپی‌ها بوده که شامل استفاده از گرده افشانی زنبور، موم، عسل خالص و غذای مورد مصرف نوزادان زنبور است. به زبان دیگر زنبوردرمانی یک چاشنیِ درمانی است که معمولا در کنار درمان‌های نوین به کار می‌رود اما کسانی هم هستند که از زنبوردرمانی به عنوان تنها درمان بیماریشان استفاده می‌کنند.

زنبوردرمانی از طریق نیش زنبور در بهبودی کدام بیماری موثر است؟

نیش زنبور می تواند در بهبودی بیماری هایی مثل بیماری های خود ایمنی، ام اس ، بیماری های عصبی، پینه و سختی پوست، زونا ، کمردرد، اختلال اعصاب، روماتیسم و دردهای مفاصل موثر واقع شود. نیش زنبور حاوی انواع آنزیم، پروتئین ها و اسیدهای آمینه است.

ماده ای که از نیش زنبور تزریق می شود رنگی ندارد و مزه آن گاهی تلخ و گاهی شیرین است. قابل حل در آب می باشد و در صورت برخورد با هوا مانند یک کریستال سفید متمایل به خاکستری می شود.

خطرات زنبوردرمانی چیست؟

به گزارش آسان طب پس از زنبور درمانی با نیش زنبور ممکن است خطراتی بیمار را تهدید کند. درد و سرخی محل نیش یکی از مواردی است که تقریبا تمام افرادی که مورد اصابت نیش زنبور قرار می گیرند آن را تجربه می کنند. 20 درصد از افراد پس از درمان دچار کهیر، خارش، خستگی و عصبانیت می شوند.

در 0.8 درصد موارد افراد به خاطر اصابت نیش زنبور می میرند. تحقیقات نشان داده که این افراد سالانه کمتر از 100 نفر هستند، مرگ در اثر شوک قلبی یا آلرژی شدید رخ می دهد.

همچنین خطر آسیب رسیدن به اعصاب بینایی در اثر نیش زنبور نیز هست، این خطر متوجه افرادی است که نیش زنبور در نزدیکی اطراف چشم و ابروی آن ها وارد شده باشد.

آنسفالومیلیت یا التهاب مغز و نخاع نیز اگر نیش زنبور وارد سیستم عصبی شود رخ می دهد.

زنبوردرمانی چگونه انجام می‌شود؟

پیش از شروع درمان باید حساسیت بیمار نسبت به نیش زنبور مورد بررسی قرار بگیرد، این عمل با استفاده از تزریق مقدار کمی نیش زنبور انجام می شود. سپس پزشک با استفاده از موچین یا انبرک زنبور را روی قسمتی که باید نیش بخورد قرار می دهد تا آن را نیش بزند. برخی افراد به جای استفاده از خود زنبور نیش آن را تزریق می کنند. نیش زنبور پس از 15 دقیقه در بدن رها می شود، سپس نیش را با موچین از پوست خارج می کنند. ممکن است در هر بار زنبوردرمانی بین 20 تا 40 نیش به فرد مورد نظر زده شود.

هشدار: زنبوردرمانی به بیماران دیابت ، سیفلیس، سل و آلرژی های شدید توصیه نمی شود.

آستانه تحمل درد ناشی از نیش زنبور برای افراد مختلف یکسان نیست، معمولا پس از چند ساعت درد فروکش می کند اما بعضا افرادی هستند که تسکین درد آن ها تا یک هفته به طول می انجامد. گاها درد ناشی از زنبوردرمانی را با گذاشتن یخ تسکین می دهند این عمل موجب آرام شدن درد ناشی از نیش می شود.

منبع: https://mag.asanteb.com