تشخیص بیماری‌های معده با آندوسکوپی یا عکس رنگی

معده محل ورود دستگاه گوارش است و مواد مختلف وقتی وارد بدن ما می‌شوند به اولین جایی که می‌رسند مری و معده است و طبیعتا عوارض غذاها و داروها روی معده بیش از سایر اجزای بدن است. غذاهای پرچرب باعث می‌شوند که تخلیه معده کند شود و فرد احساس سوزش یا درد کند. همچنین غذاهایی که فلفل یا ادویه جات تند دارند می‌توانند معده را تحریک کنند، غذاهای حاوی فلفل با تندی زیاد رفلاکس اسید را هم تشدید می‌کنند. وقتی فردی تند تند غذا می‌خورد و غذا را با حجم زیاد در فاصله کم استفاده می‌کند، این باعث سنگینی و درد گرفتن معده می‌شود. منظور از تمام آنچه گفته شد این است که نه تنها نوع غذاهایی که مصرف می‌کنیم بر معده تاثیر گذارند، بلکه شکل غذا خوردن هم جزو عواملی است که می‌تواند منجر به بهبود علائم گوارشی گردد یا علائم گوارشی را تشدید کند تا معده دچار ناراحتی شود. در این مقاله قصد داریم درباره بیماری های معده صحبت کنیم.

بهترین راه تشخیص بیماری های معده

بهترین روش تشخیص بیماری های معده اندوسکپی است. زخم معده و اثنی عشر شایعترین بیماری های قسمت فوقانی دستگاه گوارش هستند. بعد از زخم خوشخیم معده و اثنی عشر، سرطان ها شایع ترین بیماری های قسمت های فوقانی بدن هستند. وقتی که قرار است پزشکان این ضایعات ساختمانی را تشخیص بدهند، بهترین روش انجام آندوسکوپی است، عکس های رنگی از قسمت های فوقانی دستگاه گوارش هم روش های جایگزین هستند که البته دقتشان کمتر از آندوسکوپی است. مثلا برای تشخیص زخم معده همیشه آندوسکوپی را نیاز داریم، چون زخم های معده در هشت درصد موارد شانس سرطان دارند، بنابراین وقتی که زخم معده را ببینیم حتما باید نمونه برداری کنیم، یعنی حتی اگر کسی یک عکس رنگی دارد که در آن عکس رنگی گزارش شده که فرد دچار زخم معده است، پزشک در قدم بعدی این فرد را آندوسکپی می کند تا از محل زخم نمونه برداری کند و از بدخیم نبودن آن مطمئن شود.

درباره زخم های اثنی عشر فرض پزشکان این است که سرطانی نمی شوند بنابراین نیازی به نمونه برداری ندارند و در صورت تشخیص در عکس های رنگی، دیگر نیازی به آندوسکپی نیست.

آیا همه بیماران به آندوسکوپی نیاز دارند؟

البته هر بیماری که دچار دردهای معده باشد به آندوسکوپی نیاز نخواهد داشت. وقتی فردی با درد معده به پزشک مراجعه می کند که سن بالای چهل سال دارد، این درد باید جدی گرفته شود، زیرا در سن بالای چهل سال احتمال سرطان ها بیشتر می شود، بنابراین، این فرد کاندید اندوسکوپی هست. وقتی فردی با سن هر چند کم، علائمی دارد که در اصطلاح پزشکی به این علائم «زنگ خطرها» می گویند به پزشک مراجعه می کند حتما باید آندوسکوپی انجام دهد. به عنوان مثال فردی با بیست سال سن، با علائمی مثل استفراغ مکرر، استفراغ خونی، مدفوع سیاه، اشتهای کم، بلع سخت غذا به پزشک مراجعه می کند یا اگر سابقه خانوادگی سرطان های ناحیه فوقانی گوارش داشته باشد، پزشک او را ملزم به انجام آندوسکوپی می کند.

اما فردی که سن زیر چهل سال دارد و این علائم و زنگ خطرها را هم ندارد، در دفعه اول مراجعه به پزشک، آندوسکوپی برایش تجویز نمی شود. 

منبع: https://mag.asanteb.com