مخمر ها موجودات تک سلولی

مخمر ها موجودات تک سلولی میکروسکوپی هستند ، ولی به کپک ها شباهت ندارند و انها را دوباره سازی می کنند . میکروارگانیسم به غذا حمله می کنند زیرا انها به انرژی مواد خام برای نگهداری متابولیسم بدنشان و نیز رشد سریع و گسترده ی خود نیاز دارند . انها مولکول های پیچیده را میشکنند و به مولکول های کوچک قابل جذب تبدیل می کنند . اگر به میکروب ها ( مخمر و … ) اجازه داده شود که روی غذا به طور غیر محدود رشد کنند می توانند به وسیله ی چشم دیده شوند .

نحوه فعالیت مخمر ها

رشد میکروبی و حمله مخمر واقعا باعث تعفن و گندیدن غذا می شود . میکروب ها خود قادر به تحمل مواد دفعی واضافی که به وجود اورده اند نیستند . اسیدهای آلی موادی هستند که در طی شکستن میکروبی غذا تولید می شوند و برای میکروب ها غیر قابل تحمل اند . ولی در مدت زمان طولانی ممکن است نوعی میکروب در غذا به وجود اید که بتواند اسیدها را تحمل کند و با وجود اسیدها رشد نماید .

میوه ها و سبزی هایی که دارای پوست خشک و بدون خلل و فرج با اب سلولی که نرمی اسید می باشد بیشتر از حمله کپک و مخمر ها صدمه می بینند تا باکتری ها و اسپور آنها . قارچ ها و کپک ها همیشه در هوا موجودند ولی میوه ها و سبزی ها در این خطر بزرگ قرار ندارند . به هر حال اگر انها هم بیش از حد رسیده یا خراب شده باشند مایعات سلولی به سطح می اید و کپک و قارچ زیاد می شود . اگر محیط مطلوب باشد غذا به زودی فاسد می شود .

اگر میوه و سبزی تمیز و در جای خنک نگهداری شوند مدت زمان نگهداری انها افزایش می یابد .

وقتی باکتری ها روی سطح گوشت رشد می کنند مولکول های پروتئین را شکسته و تشکیل فیلمی از باکتری های باریک را می دهند . همزمان دی اکسید کربن – هیدروژن و آمونیاک تشکیل داده که سطح گوشت به رنگ قهوه ای خاکستری در می اید و در نتیجه پروتئین میوگلوبین به مت میوگلوبین تبدیل می شود .

به گزارش اسان طب هنگامی که گندیدگی ادامه یابد سولفید هیدروژن مرکاپتان و امین ها همه باعث تشکیل بوی مکروه و کثیف می شوند که باعث غیر قابل خوردن گوشت می شود . مشکل است اطمینان داشت که گوشت فاقد هر گونه باکتری باشد ، تقریبا همیشه سطح گوشت تا حدی الوده است . با نگه داشتن این اثر بد در حرارت پایین (زیر 5 درجه ) می توان رشد باکتری ها را محدود کرد . قبل از پختن می توان با پارچه ای تمیز روی سطح گوشت را پاک کرد .