چرا به کودکان آرمانگرا نیازمندیم ؟

چرا به کودکان آرمانگرا نیازمندیم ؟ آیا کودکی که با آرمان های مختلف بزرگ می شود ، در قرن بیستم و یکم فرصت رسیدن به آن ها را خواهد داشت؟

در جامعه ما و در جهان مسائل فراوان و هولناکی وجود دارد . ما که مدتهاست به ابتکار ، خلاقیت و مادی گرایی تکیه کرده و به محصولات تکنولوژیکی فراوان دست یافته ایم ، هرچند نیازهای جسمی خود را خوب برآورده کرده ایم ، اما مشاهده می کنیم که در روابط انسانی ، مسائل معنوی و یا امنیت جهان با کمال تاسف پیشرفتی نداشته ایم . آمار طلاق و خودکشی و جنایت در آمریکا جزو بالاترین آمارهای دنیاست . روابط ما با نژادهای دیگر کاملا وحشیانه است و چه ننگی بالاتر از این برای ملتی که تظاهر می کند به آزادی ، برابری و خدا اعتقاد دارد .

اطلاعاتی درباره کودکان آرمانگرا

به گزارش اخبار پزشکی سایت آسان طب ، ما در کشور خود مناطق فقیر نشین و عقب مانده ای داریم کافی است که مسئولیتهای خود را بپذیریم تا در ظرف یک سال مسائل آنها را حل کنیم . ما میلیونها دلار صرف تشویق مردم به سیگارهایی که سرطان دارند می کنیم .ما خوب می دانیم به چه شکل غذاهای عجیب و غریب درست کنیم ، ولی به رغم این که می دانیم در دنیا بیش از هر زمان دیگر انسان های گرسنه وجود دارند ، تولید بعضی از محصولات حیاتی را پایین می آوریم.به نظر من تنها آرمان ارزشمندی که باید کودکان آرمانگرا ی خود را با آن آشنا کرد و براساس آن تربیت کنیم این است که بدانند به دنیا نیامده اند که فقط برای خشنودی خودشان تلاش کنند ، بلکه وظیفه اصلی آنها خدمت به دیگران است . بچه ها از تصور اینکه وجودشان به درد دیگران می خورد ، احساس غرور می کنند و حاضرند برای رسیدن به هدف هر تلاشی بکنند . این فکر را باید از دوره کودکی در کودک مستقر کرد . حتی بچه نه ماهه هم نباید حق داشته باشد موی مادرش را بکشد و گونه او را گاز بگیرد .

کودک باید یاد بگیرد که به دیگران احترام بگذارد. به بچه های یکی دو ساله نباید امکان و فرصت داده شود که عمدا اسباب بازیها و وسایل خود را بشکنند و یا دائما ریخت و پاش کنند .در دو سالگی می توان از کودک انتظار داشت که در جمع و جور کردن اسباب بازیهایش کمک کند . در سه سالگی باید او را در انجام کارهای خانه از جمله چیدن سفره یا خالی کردن سبدهای کاغذ دخالت داد ، حتی اگر انجام این کارها وقت زیادی از پدر و مادر نگیرد .

در هفت هشت سالگی باید کودک هر روز مجموعه ای از کارهای مفید را انجام دهد . در نوجوانی ، می تواند داوطلبانه در بیمارستان یا موسسات دیگری که برای اموزش و فعالیت نوجوانها تاسیس شده اند کار کند .در بحث های خانوادگی ، کودکان باید نگرانی پدر و مادرشان را در مورد مسائل جامعه ، ملت و جهان بشنوند . آنها باید ببیند که پدر و مادرشان با شرکت در گروهها و جوامع محلی برای حل این مشکلات تلاش می کند .

در مدارس ، بچه ها فقط نباید درباره کارهای بزرگی که کشورشان انجام داده است ، مطالعه کنند بلکه باید کاستی ها و اشتباهات آن را هم بدانند . در مدرسه ها باید کودکانی از نژادها و پیش زمینه های خانوادگی و اجتماعی مختلف حضور داشته باشند ، نه اینکه اقلیت خاصی در مدرسه باشد ، چون کودکان فقط از طریق زندگی و سازگاری با گروههای مختلف اجتماعی کنار آمدن با هم را یاد می گیرند .

کودکان آرمانگرا